19. Nóvember 1594 gerði mikinn storm og segir svo í Skarðsannál: þverraði Hvítá í tveim stöðum hjá Áhrauni á Skeiðum, og í Flóa austan til með landinu, hjá Brúnastöðum, nær þvert yfir um. Þar var gengið þurrum fótum í einn hólma, sem áður var ófært, og teknar þaðan hríslur til merkis. Undruðust þetta menn, að þeir tveir kaflar skyldu þorna, þvi að áin var að sjá sem sjó annarsstaðar með rokviðri. Í þessum sömu stormum var brimgangur ógurlegur. Sást þá á Eyrarbakka, á Háeyri og skúmsstöðum skrímsl; það var ferfætt og hábeinótt, selhært, hafði annaðhvort svo sem hundshöfuð, eða hérahöfuð, en eyru svo stór sem ileppar lágu þau á hrygginn aftur; bolurinn var svo sem folaldskroppur og nokkuð styttri, hvit gjörð var yfir um það hjá bógunum, en var grátt eða svo sem móálótt fram; rófa var löng, kleppur sem á leónshala á endanum, frátt sem hundur; sást á kveldin. – Lýsingin á skrímslinu á ágætlega vel við asna eða múlasna, en hvaðan kom skepnan? Leiða má líkum að því að skip hafi farist í veðri þessu og meðal farm skipsins hafi þetta dýr verið og náð heilu og höldnu til lands.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli